domingo, 8 de enero de 2012

"AS PANTASMAS DO LUME..."

   






Na casa dos meus avós
había unha gran lareira
cunha fermosa campá 
e toda chea de leña.

A caloriña do lume 
quentabamos no inverno
que tempos aqueles tempos....
que cheiro bo a madeira!

Os anos foron pasando
os nenos xa somos vellos
os recordos quedan lonxe...
que foi daquela lareira...?









6 comentarios:

  1. A esto le llamo yo sentir calor..., casi me quemo los dedos en el teclado pero mereció la pena solo por ver los colores de ese fuego que despide calor de hogar.

    Besitos.

    ResponderEliminar
  2. Si a ti te hizo sentir calor...¡¡ni te cuento a mi!!Además me encanta mirar el fuego y sus formas.
    Un besito con mucho calooooor.

    ResponderEliminar
  3. ¡¡HOLA ANTIQVA!!
    Que placer tenerte por aquí,ya se nota un poquito de más calor...
    Mis fotos nada tienen que ver con las que tu tienes,pero yo disfruto mucho cliqueando por aquí y por allá...osea que con mi supercámara soy un peligro jajaja.
    Un saludo.

    ResponderEliminar
  4. Eu tamén recordo unha lareira máxica na casa dos meus avós. Ó lado haía un banquiño e a min encantábame subir a él mentras miraba arder a leña...
    preciosas fotos.
    un bico.

    ResponderEliminar
  5. Ola Mariola,non hai coma un bo lume e achegarse a el...
    A leña cando arde vólvese un espectáculo que semella ser máxico como dis ti,por iso a nenos e maiores nos gusta tanto...
    Non hai como a calor do fogar...
    Un bico e grazas por andar por aquí.

    ResponderEliminar